„Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”

„Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”

„Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię" - to hasło programu duszpasterskiego Kościoła w Polsce w nowym roku kościelnym 2014/2015, który rozpocznie się 30 listopada.

Jest to drugi etap czteroletniej pracy pastoralnej służącej ukształtowaniu duchowości chrzcielnej, w związku ze zbliżającą się 1050. rocznicą Chrztu Polski.

Biskupi chcą w nowym roku kościelnym mocno zaakcentować znaczenie sakramentu pokuty i pojednania w życiu ludzi wierzących oraz pomóc tym, którzy go z jakichkolwiek powodów zaniedbali, aby odkryli w nim źródło Bożego Miłosierdzia. „Chcemy zachęcać wierzących do patrzenia na swoje życie jak na proces, w którym powinien dokonywać się wzrost dojrzałości w wierze. Na tej drodze potrzeba osób towarzyszących: doświadczonych duszpasterzy, stałych spowiedników i kierowników duchowych, którzy pomogą odczytywać znaki, dadzą wsparcie w trudnych chwilach i przez to wzmocnią wierność Bogu i gotowość otwarcia się na Jego obecność. Poznanie Boga winno owocować żywą relacją z Nim i życiem z wiary" - piszą biskupi w Programie Duszpasterskim Kościoła w Polsce na lata 2013-2017.

Podkreślają, że najpierw konieczne jest, aby kapłani sami mieli żywe i głębokie doświadczenie Miłosiernego Boga, którego spotykają, przystępując do sakramentu pojednania i pokuty. A potem z nową gorliwością podejmowali posługę spowiedzi, gdzie z miłością będą pochylać się nad grzesznym człowiekiem. Biskupi zachęcają księży do wierności tej posłudze, która ma wyrażać się m.in. w wyczekiwaniu na penitentów i zapraszaniu ich do przystępowania do spowiedzi. Przywołują słowa papieża Franciszka, który mówił, że trzeba „znać zapach owiec", tzn. być blisko wiernych, rozumieć ich, mieć świadomość ich bólu i cierpienia, radości i nadziei.

Autorzy dokumentu piszą, że trzeba dążyć do większego związania posługi spowiedzi z głoszeniem słowa Bożego. Chodzi o sam sposób sprawowania sakramentu pokuty, gdzie powinno się znaleźć miejsce na proklamowanie słowa Bożego, jak i odprawianie nabożeństw pokutnych oraz celebracji pokutnych z indywidualną spowiedzią.

„Poszukujmy nowych form towarzyszenia ludziom w doświadczeniu nawrócenia - zachęcają biskupi. - Organizując celebracje pokutne z indywidualną spowiedzią, warto sięgnąć do praktyki grup modlitewnych i zaproponować wiernym modlitwę wstawienniczą czy możliwość rozmowy przed spowiedzią lub po niej. W takim zespole potrzeba dobrze przygotowanych do tej posługi ludzi, którzy wesprą kapłanów. Cieszy fakt, że w wielu parafiach wierni otrzymują od duszpasterzy rachunek sumienia dla dorosłych, który pomaga w głębszym przeżyciu sakramentu pojednania i pokuty. Warto w tym roku duszpasterskim odkryć na nowo dawne akty pokutne, które nie zastępują spowiedzi, ale rozbudzają i umacniają w nas ducha pokuty, choćby pielgrzymki czy różne formy postu."

W kontekście przygotowań do obchodów 1050. rocznicy Chrztu Polski hierarchowie przypominają, że korzystanie z wiarą z wody święconej w kropielnicy w kościele czy w domu jest także aktem pokutnym, w którym Pan Bóg gładzi nasz grzech powszedni. Mocno podkreślają konieczność pokuty i wynagrodzenia za popełnione grzechy. Pisząc o tym wspominają orędzie Matki Bożej Fatimskiej i fakt trwania Wielkiej Nowenny Fatimskiej przed 100. rocznicą objawień fatimskich przypadającą w 2017 r.

 Autorzy dokumentu przywołują adhortację Evangelii gaudium, gdzie papież Franciszek wzywa cały Kościół do duszpasterskiego nawrócenia. Aby je opisać, używa w jego kontekście także innych określeń: misyjne przeobrażenie Kościoła, nawrócenie misyjne czy nawrócenie pastoralne.

„Franciszkowi chodzi o ewangelizacyjne otwarcie Kościoła, by nie zatrzymywać się tylko na tym, co robiliśmy dotychczas, ale i poszukiwać nowych dróg dotarcia do ludzi żyjących na marginesie Kościoła czy zupełnie poza Nim. Papież wzywa do nawrócenia osobistego, które jest podstawowe, ale także do nawrócenia całych wspólnot, by objawiał się w nich duch misyjny, apostolski i ewangelizacyjny" - czytamy w programie duszpasterskim Kościoła w Polsce. Przywołane są tam także mocne słowa Franciszka zawarte we wspomnianej adhortacji: „Wolę raczej Kościół poturbowany, poraniony, brudny, który wyszedł na ulicę, niż Kościół chory z powodu zamknięcia się i wygody, przywiązania do własnego bezpieczeństwa. Nie chcę Kościoła troszczącego się o to, by stanowić centrum, który w końcu zamyka się w gąszczu obsesji i procedur" (EG 49).

Na zakończenie dokumentu czytamy: „Troska o dojrzewanie w wierze - gdzie istotną rolę odgrywa ciągłe nawracanie się, by głębiej uwierzyć w Ewangelię - winna budzić w nas radość i nadzieję. Rozbudzajmy w sobie i w naszych parafiach zapał misyjny, by umacniać wiarę tych, którzy wierzą, i docierać do tych, którzy żyją na peryferiach naszych wspólnot. Nie można być uczniem Jezusa, nie będąc jednocześnie misjonarzem. Uczniostwo i zaangażowanie misyjne tworzą jedną całość, jak dwie strony jednej monety. Kiedy awers lub rewers monety zostanie zeszlifowany, przestaje ona być środkiem płatniczym. Podobnie chrześcijanin, jeśli nie łączy w sobie bycia uczniem Jezusa i bycia misjonarzem, zatraca swoją tożsamość."

Czteroletni program duszpasterski na lata 2013-2017 został opracowany przez Komisję Duszpasterstwa Konferencji Episkopatu Polski, jest kontynuacją Roku Wiary i przebiega przez cały ten okres pod hasłem: „Przez Chrystusa, z Chrystusem, w Chrystusie. Przez wiarę i chrzest do świadectwa." W roku kościelnym 2013/2014 program koncentrował się wokół hasła „Wierzę w Syna Bożego". Obecnie, jak już zostało wyżej napisane, przeżywamy drugi rok realizacji programu pod hasłem: „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię". W roku 2015/2016 głównym tematem programu będzie chrzest i jego konsekwencje, a hasłem: „Nowe życie w Chrystusie". Ostatni z bieżącego cyklu rok duszpasterski 2016/2017 przebiegać będzie pod hasłem „Idźcie i głoście", a głównym tematem ma być świadectwo i misja.