Głosić! Ale jak?

Głosić! Ale jak?

„Biada nam, gdybyśmy nie głosili..." - to główny temat wakacyjnego numeru kwartalnika formacyjnego „Pastores".

„Każde pokolenie musi zmierzyć się z tym <biada>, by odkryć jego znaczenie dla własnego życia wiary - pisze we wstępniaku ks. Wojciech Bartkowicz. - Jeśli nasi ojcowie przeżywali owo ewangelizacyjne tremendum i fascinosum w zetknięciu z nowymi ludami i kulturami, to nam przychodzi dzisiaj mierzyć się z poczuciem bezradności w przekazywaniu depozytu wiary własnemu środowisku, własnej kulturze. Chrześcijańscy misjonarze przewędrowali z ewangelizacyjną pasją wszystkie kontynenty - gdy jednak byli daleko od własnego domu, zakradł się do niego demon zwątpienia".

Ks. Bartkowicz, rektor Wyższego Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Warszawie, pisze o formacji seminaryjnej. Podkreśla, że Kościół formułuje dziś coraz bardziej wyśrubowane wytyczne dla formacji kapłańskiej i żąda od formatorów coraz wyższych kwalifikacji. „Biskupowi marzy się co roku jak najwięcej jak najlepszych kandydatów do święceń; klerycy jak wszystkie dorastają­ce dzieci wołają, że wiedzą lepiej, a księża absolwenci po latach narzeka­ją, że wszystko jest inaczej, niż ich uczono.
Patrząc na tych, którzy rozpoczynają dziś drogę do kapłaństwa, i myś­ląc o tym, jakimi pasterzami będą, warto podjąć próbę oznaczenia kilku punktów orientacyjnych, aby nie stać się adresatem Jezusowego napom­nie­nia: "martwisz się i niepokoisz o wiele, a potrzeba mało..." - pisze ks. Bartkowicz.

Osobiste spotkanie z Jezusem sprawia, że człowiek nie może nie mówić o tym spotkaniu, o tym co widział i słyszał. Tak było w przypadku Szymona Piotra, którego drogę powołania przybliża biblista ks. Artur Malina. Z kolei ks. Robert Skrzypczak pisze o dzisiejszym kaznodziejstwie. Obnaża jego wady i słabości.

„Nowy język przekazu wiary" - to tytuł wywiadu, w którym kard. Gianfranco  Ravasi, przewodniczący Papieskiej Rady ds. Kultury, mówi o potrzebie odnowy języka przekazu wiary. Widzi konieczność używania „języka przystającego do współczesnej kultury", w którym liczą się jasność, symbol, obraz i komunikatywność.

W numerze piszą jeszcze m.in.: ks. Andrzej Draguła, ks. Robert Skrzypczak, ks. Mirosław Cholewa, bp Grzegorz Kaszak, ks. Antoni Tronina i s. Joanna Hertling.