Dwumiesięcznik Jasna Góra nr 6/2023

Zachęcamy do zapoznania się z najnowszym numerem (6/2023) dwumiesięcznika Jasna Góra, gdzie znajdziemy m.in. tekst o. Marcina Minczyńskiego OSPPE „40-lecie reaktywacji Sodalicji Mariańskich: w Polsce i przy Jasnej Górze”.

Autor przypomina niełatwy, powojenny czas odradzania się życia Kościoła w nowych okolicznościach, a także podejmowania na nowo pracy formacyjnej i apostolskiej przez różne stowarzyszenia kościelne, w tym także przez Sodalicje Mariańskie, które bardzo licznie rozwinęły się w całej Polsce w okresie międzywojennym. W wyniku represji władz komunistycznych ruchy i stowarzyszenia oficjalnie nie mogły istnieć, ale działały nieoficjalnie.

„Podobnie i członkowie Sodalicji Mariańskiej przy Jasnej Górze po decyzji o zawieszeniu oficjalnego istnienia, dzięki sile ducha nie zakończyli działalności i nadal pod opieką o. Hieronima Pośpiecha działali w ukryciu, odbywając spotkania formacyjne. Gdy i to stało się niemożliwe, sodalisi nie zniknęli z krajobrazu Jasnej Góry, wielu z nich nadal aktywnie uczestniczyło w życiu sanktuarium i wspomagało je swoją modlitwą i pracą, indywidualnie realizując sodalicyjne cele. Zaangażowanie to, jak i noszone w sercu sodalicyjne ideały doprowadziły do momentu, kiedy znów oficjalnie sodalisi pojawili się w duszpasterskiej panoramie Sanktuarium Narodu” – pisze o. Marcin.

Nad wznowieniem oficjalnego funkcjonowania sodalicji, i to w dawnym stylu, pracował od 1980 roku, na prośbę kard. Stefana Wyszyńskiego, ks. prałat Tadeusz Uszyński. 25 listopada 1983 r. Prymas Polski kard. Józef Glemp zatwierdził Zasady Ogólne Sodalicji Mariańskich w Polsce. Decyzję tę uznaje się za oficjalną reaktywację Sodalicji Mariańskich w Polsce. W tym czasie odrodziła się również sodalicja jasnogórska i rozpoczęła pracę formacyjną, co przypomina o. Minczyński.

„Dzisiaj Sodalicje Mariańskie – ich charyzmat, duchowość i misja nie straciły nic z aktualności. Sodalicyjne wspólnoty, zarówno ta przy Jasnej Górze, jak i działające w całej Polsce, (…) łączy uczenie się dojrzałego zawierzenia Bogu przez Maryję; troska o głęboką formację duchową, czerpiąca z duchowości ignacjańskiej; indywidualna i wspólnotowa praca formacyjna oraz czynne uczestnictwo w życiu Kościoła i pełnieniu jego misji przez rozmaite dzieła apostolskie. (…) Sodalicja Mariańska to droga (…) przez Maryję do Jezusa, do stawania się prawdziwym Jego uczniem, do rzeczywistego uczestnictwa we wspólnocie Kościoła oraz świadectwa ewangelicznej miłości w codziennym życiu” – pisze moderator jasnogórskiej sodalicji. I zaznacza, że ciągle aktualnym pozostaje pytanie o to, jak dziś wobec znaków czasu w Kościele i świecie realizować charyzmat sodalicyjny, by dzieło to mogło przynosić jak największe owoce.