Przed rekolekcjami sodalicyjnymi - informacje o Rokitnie
Przed rekolekcjami sodalicyjnymi w Rokitnie przedstawiamy informacje o tej miejscowości.
Rokitno swoją nazwę zawdzięcza popularnemu gatunkowi wierzby - rokicie. Położone jest wśród pól, lasów, jezior i pagórków, 12 km na północ od Międzyrzecza, przy trasie Poznań - Gorzów Wielkopolski, w pobliżu Pszczewskiego Parku Krajobrazowego.
Parafia istniała tu już w XII w. W 1333 r. powstał pierwszy drewniany kościół. Był kilkakrotnie niszczony i odbudowywany. Nie był jednak w stanie pomieścić wciąż rosnącej liczby pielgrzymów przybywających, aby modlić się przed Cudownym Obrazem Matki Bożej Cierpliwie Słuchającej. W XVIII w. wybudowano więc nową, murowaną świątynię, którą możemy podziwiać do dziś, zaprojektowaną przez królewskiego architekta Karola Marcina Frantza. Budowę Bazyliki rozpoczęto w 1705 r. Początkowo miała stanąć na wzniesieniu nieopodal wsi, do dziś zwanym Górą Kościelną. Ostatecznie kościół zaczęto budować w roku 1740 na specjalnie usypanym wzgórzu w samym środku wsi.
Wejdźmy do świątyni i obejrzyjmy jej ciekawe wnętrze. Bazylika powstała na planie prostokąta, z prezbiterium od północy i zakrystią od zachodu.
Sklepienie żaglowe kościoła zostało ozdobione przepiękną XVIII-wieczną polichromią. W tzw. kopule na sklepieniu widnieje ukoronowana Matka Boża otoczona aniołami wraz z Trójcą Świętą. Wokół ukazane zostały sceny biblijne ze Starego i Nowego Testamentu. Naprzeciwko zobaczyć można tańczące anioły, trzymające w dłoniach przeróżne instrumenty, a z filarów patrzą na nich czterej Ewangeliści.
Nad chórem wyobraźnię porusza otchłań pełna dusz, które oczekując zbawienia, cieszą się narodzinami Maryi Panny. W centralnym punkcie wśród wielu postaci widać św. Annę wraz z Trójcą Świętą i aniołami.
Nad ołtarzem głównym uwagę zwraca obraz Maryi i Archanioła Gabriela, przedstawiający pełną barw scenę Zwiastowania. W pobliżu artysta namalował czterech Ojców Kościoła: św. Hieronima, św. Augustyna, św. Grzegorza i św. Ambrożego.
Wnętrze kościoła, zgodnie z barokową konwencją, jest niezwykle bogate i kolorowe. Wchodząc do nawy bocznej, po prawej stronie widzimy ołtarz św. Jacka. Na sklepieniu znajdują się wizerunki: św. Franciszka otrzymującego stygmaty, św. Walentego, św. Floriana. Podążając tą nawą, dostrzegamy figurę św. Antoniego z Padwy oraz ołtarz Matki Bożej Bolesnej z mieczem przeszywającym Jej serce. Lewą nawę otwiera ołtarz bł. Wincentego Kadłubka. Na sklepieniu widzimy św. Karola Boromeusza, scenę męczeństwa św. Jana Chrzciciela, św. Michała Archanioła walczącego z zastępem zbuntowanych aniołów. Idąc dalej, dotrzemy do rzeźby umęczonego na krzyżu Chrystusa.
W nawie głównej warto zwrócić uwagę na ciekawie zdobioną motywami roślinnymi i morskimi ambonę, mieniącą się odcieniami błękitu i złota. W takim samym stylu wykonana została chrzcielnica. Na ścianach między oknami bazyliki dostrzeżemy dwa obrazy umieszczone naprzeciw siebie: Jezusa Miłosiernego i św. Jana Pawła II.
Centralne miejsce bazyliki to oczywiście ołtarz główny. Wykonał go z drewna artysta Grunewald z Legnicy w 1760 r. Obrotowe tabernakulum ozdabia scena z Emaus. Powyżej znajdują się rzeźby św. Józefa z Dzieciątkiem i św. Elżbiety po jednej oraz św. Piotra Apostoła i św. Anny po drugiej stronie. Na ścianach umieszczono figury św. Wojciecha po lewej i św. Stanisława po prawej stronie. Ołtarz zwieńczony jest figurą Boga Ojca z gromadą aniołów i gołębicą - symbolem Ducha Świętego. Miejscem, które skupia naszą wyjątkową uwagę jest, oczywiście, umieszczony na czerwonym tle wizerunek Matki Bożej Rokitniańskiej, zwanej Gospodynią Ziem Zachodnich Polski.
Miejscem modlitwy, spacerów i wyciszenia są tzw. ogrody rokitniańskie, okalające bazylikę. Są tam liczne kapliczki, stacje Drogi Krzyżowej czy kaplica-pustelnia Pięciu Świętych Braci Męczenników. Warto odwiedzić też miejscowe muzeum z zabytkami z czasów cysterskich i kolekcją pamiątek po św. Janie Pawle II.