Ks. kard. Stefan Wyszyński

Urodził się 3 sierpnia 1901 r. na wschodzie Mazowsza w Zuzeli nad Bugiem. Po ukończeniu gimnazjum w Warszawie i Łomży wstąpił do Seminarium Duchownego we Włocławku. W 1924 r. przyjął święcenia kapłańskie. Pełnił wiele funkcji, był też moderatorem sodalicji mariańskiej ziemian kujawsko-dobrzyńskich.

W czasie wojny ukrywał się m. in. we Wrociszewie i w Laskach pod Warszawą. Był kapelanem grupy „Kampinos" Armii Krajowej, walczącej w Powstaniu Warszawskim.

Od 1946 r. był biskupem, ordynariuszem diecezji lubelskiej, a w 1948 r. został mianowany arcybiskupem Gniezna i Warszawy, Prymasem Polski.
Nowy arcybiskup w liście pasterskim na dzień ingresu pisał: „Nie jestem ja ani politykiem, ani dyplomatą, nie jestem działaczem, ani reformatorem. Natomiast jestem ojcem waszym duchownym, pasterzem i biskupem dusz waszych, jestem apostołem Jezusa Chrystusa...". Do godności kardynalskiej został wyniesiony w 1953 r.

25 września 1953 r. Stefan Kardynał Wyszyński został internowany przez władze komunistyczne. Przebywał kolejno: w Rywałdzie Królewskim koło Grudziądza, w Stoczku Warmińskim, w Prudniku koło Opola i w Komańczy w Bieszczadach. Właśnie w Komańczy 16 maja 1956 r. napisał tekst odnowionych Ślubów Narodu. Zostały one złożone uroczyście na Jasnej Górze w dniu 26 sierpnia 1956 r., jako Jasnogórskie Śluby Narodu przez milionową rzeszę pielgrzymów z Episkopatem Polski na czele. Dwa miesiące później, w dniu 26 października 1956 r., Ksiądz Prymas został uwolniony. Wrócił do Warszawy wśród wielkiej radość i nadziei Kościoła w Polsce. W latach 1957- 1965 prowadził Wielką Nowennę przed Jubileuszem Tysiąclecia Chrztu Polski. Na główne uroczystości milenijne 3 maja 1966 r. pragnął przyjechać Ojciec Święty Paweł VI. Władze polskie pod wpływem decyzji z Moskwy odmówiły Papieżowi prawa przyjazdu.

W latach sześćdziesiątych Prymas Polski czynnie uczestniczył w pracach Soboru Watykańskiego II, wnosząc cenne doświadczenie Kościoła w Polsce. Na auli soborowej cieszył się wielkim uznaniem wśród biskupów świata.

W czerwcu 1979 r. przyjął w Ojczyźnie po raz pierwszy od tysiąca lat widzialną Głowę Kościoła - Ojca Świętego Jana Pawła II. W okresie rodzącej się „Solidarności" Prymas Tysiąclecia pozostawał ośrodkiem równowagi i pokoju społecznego.

15 września 1980 r. Ksiądz Prymas Kardynał Stefan Wyszyński zlecił ówczesnemu krajowemu duszpasterzowi akademickiemu, księdzu prałatowi Tadeuszowi Uszyńskiemu, wznowienie działalności Sodalicji Mariańskich i to w dawnym stylu. W ten sposób reaktywowano działalność Sodalicji Mariańskich w Polsce po ponad 30-letniej przerwie spowodowanej ówczesną sytuacją polityczną.
Odszedł do Pana Boga 28 maja 1981 r. W 1989 r. rozpoczął się proces beatyfikacyjny Sługi Bożego Stefana Kardynała Wyszyńskiego.