Polityka
Polityka - to kolejny temat Programu Formacyjnego Ruchów.
Niektórzy uważają politykę za złą i „brudną" dziedzinę życia, od której trzeba się trzymać jak najdalej. To błąd! Nawet jeżeli polityka rzeczywiście taka jest, to bez zaangażowania w nią katolików świeckich pozostanie dalej taka sama. Poza tym nie należy utożsamiać polityki z politykami. To politycy jako konkretni ludzie potrafią być niemoralni, skorumpowani, nieuczciwi. Ale sama polityka nie jest niczemu winna, bo oznacza po prostu działalność na rzecz dobra wspólnego. Dlatego świeccy mają nie tylko prawo, ale wręcz obowiązek angażować się w politykę. Św. Jan Paweł II wyraźnie zaznaczył, że „ani oskarżenia o karierowiczostwo, o kult władzy, o egoizm i korupcję, które nierzadko są kierowane pod adresem ludzi wchodzących w skład rządu, parlamentu, klasy panującej czy partii politycznej, ani dość rozpowszechniony pogląd, że polityka musi być terenem moralnego zagrożenia, bynajmniej nie usprawiedliwiają sceptycyzmu i nieobecności chrześcijan w sprawach politycznych" (adhortacja Christifideles laici 42).
Przykłady możliwego zaangażowania politycznego świeckich członków ruchu czy stowarzyszenia:
- Zaangażowanie w działalność polityczną na poziomie samorządowym i ogólnokrajowym, zachowując i promując tą drogą wartości chrześcijańskie.
- Modlitwa w intencji polityków.
- Oddziaływanie na opinię publiczną w celu promowania chrześcijańskiej wizji życia społecznego.
- Pielęgnowanie i rozwijanie postawy patriotyzmu wśród członków ruchu oraz w swoim środowisku.
- Wspieranie czytelnictwa czasopism oraz publikacji katolickich pomagających zrozumieć aktualną sytuację społeczną.
- Promowanie ofert politycznych zgodnych z wartościami chrześcijańskimi w środowisku, w którym żyjemy.
- Szerzenie wiedzy historycznej ukazującej prawdę o naszych dziejach i budowanie postawy szacunku wobec Ojczyzny.
- Dokonywanie właściwych wyborów politycznych, które są zgodne z Ewangelią i nauką społeczną Kościoła.
- Animowanie życia politycznego poprzez ukazywanie dobrych wzorców i postaw (a nie przez samą krytykę i protesty).
- Wspieranie zaangażowania politycznego sensu stricte członków naszego ruchu, w poszanowaniu zasady, że politycznie angażujemy się w imieniu własnym, a nie w imieniu ruchu, który nie jest ruchem politycznym, ale kościelnym.
- Zajmowanie wyraźnego stanowiska w ważnych kwestiach społecznych i politycznych.